Category / Trovadouroi / Lyrics

Στενά δρομάκια, γκρεμισμένο μεγαλείο <br /> Δουλειά στη Σόλωνος , παλιό τυπογραφείο<br /> Και μια σχολή δραματικής στην Ιπποκράτους <br /> Μοιράζει ρόλους και στους δυο πολύ φευγάτους<br /> <br /> Για σένα μου ‘πανε χιλιάδες ιστορίες <br /> Εσύ σε λόγια ποιητών , σε μελωδίες <br /> Εσύ καθρέφτης , κι η ζωή το…

Ένα βαθύ κι εξαίσιο βράδυ * <br /> στο σκοτάδι <br /> ύμνησα με τους στίχους μου τον Λαπαθιώτη<br /> έγραψα για αυτόχειρες και για δολοφονίες <br /> νεκρούς μαστούς και χίμαιρες<br /> έρεβος, αγωνίες<br /> <br /> Ένα βαθύ κι εξαίσιο βράδυ<br /> στο σκοτάδι <br /> τα ‘πιαμε με τη Γώγου <br />…

Ό,τι κι αν πω έχει γραφτεί<br /> ό,τι ακούσω το’ χω δει<br /> όμως υπάρχει ένα κορίτσι<br /> που λάμπει όπως η αυγή<br /> <br /> Δώσε της μια στιγμή το χέρι<br /> δώσε της χρόνο, προσοχή<br /> και θα σε πάει σ’ αυτά τα μέρη<br /> που έχει ο έρωτας κρυφτεί<br /> <br />…

Περπατάω και περπατάω.<br /> Εδώ μπροστά σταματάω,<br /> το κοιτώ με θαυμασμό,<br /> το κουδούνι του χτυπώ.<br /> Το κουδούνι του χτυπώ.<br /> Είναι μες το σπίτι αυτό<br /> ένα πνεύμα ζωντανό.<br /> Μου ανοίγει αργά την πόρτα<br /> και έρχεται μαζί μου βόλτα.<br /> Και έρχεται μαζί μου βόλτα.<br /> Χέρι χέρι περπατάμε.<br />…

Καίγεται το δέντρο<br /> <br /> Πεζή… μοιάζει να είναι η ζωή<br /> μ’άκου ιστορία αληθινή<br /> που απ’αυτήν αντιλαλεί<br /> η ποίηση.<br /> <br /> Ήμουν 17 χρονών<br /> <br /> Εκεί… σε ένα άδειο μαγαζί<br /> μου δίδαξες με υπομονή<br /> πως να χορεύω στη σιωπή <br /> με μουσική.<br /> <br />…

Στο Μέγαρο που βλέπετε <br /> το παραμελημένο <br /> πελάτες και πελάτισσες <br /> να μπούνε περιμένω.<br /> <br /> Είδη πουλάω οικιακά,<br /> πατάκια, μπιχλιμπίδια <br /> Κι έχω και κάθε εποχή <br /> τ’ ανάλογα στολίδια<br /> <br /> Στα πανηγύρια γύριζα<br /> παλιά ως γυρολόγος<br /> Και πουθενά δε ρίζωνα <br…

Στους ώμους του, <br /> ετούτο εδώ το έρημο υπόγειο, <br /> ο άνθρωπος που βλέπετε, <br /> κρατάει την Υδρόγειο<br /> <br /> Στο ισόγειο είναι η στοά, <br /> που βγάζει στην Τσαλδάρη <br /> και μέσα κόσμος και ντουνιάς <br /> ψωνίζει και βολτάρει.<br /> <br /> Το έργο που ανέλαβε<br />…

Οκτώβρης, Στάλιν, δεύτερος Παγκόσμιος, εξορία. <br /> Των πιο πολλών προγόνων μου αυτή ήταν η πορεία. <br /> <br /> Χαρές, βαφτίσια, κλάματα, γλέντια, κηδείες, γάμοι. <br /> Μας σάρωσαν οι συμφορές σαν να ‘τανε τσουνάμι.<br /> <br /> Σοχούμι, Σεβαστόπολις, Έλλην, Αργώ, Κολχίδα. <br /> Τον Πόντο αυτόν τον Εύξεινο, τον έχω για πατρίδα.<br…

Μια φορά κι έναν καιρό, είδα έναν πιερότο, <br /> που ‘χε ξύλινο κορμί κι έπαιζε φαγκότο.<br /> <br /> Τα άνθη της αμυγδαλιάς έκανε μπουκέτο <br /> και με μια πριγκίπισσα χόρευε μπαλέτο.<br /> <br /> Εκεί στο παιχνιδάδικο, τον είδα μία μέρα <br /> κι η μοναξιά με τρύπησε στο στήθος πέρα ως…

Σε μια λίμνη, θάλασσα, μ' αλμυρά νερά.<br /> Ζούσανε μεγάλα ψάρια, ζούσαν και μικρά.<br /> <br /> Είχαν φτιάξει μια πλατεία, κάτω στο βυθό,<br /> κι έβρισκες για να ψωνίσεις κάθε είδους αγαθό.<br /> <br /> Στο εμπόριο της πορφύρας και των μαργαριταριών,<br /> διέπρεπε ένας καρχαρίας με το όνομα ΜΙΝΙΟΝ.<br /> <br /> Και…