Στο σκοτάδι

Ένα βαθύ κι εξαίσιο βράδυ * <br />
στο σκοτάδι <br />
ύμνησα με τους στίχους μου τον Λαπαθιώτη<br />
έγραψα για αυτόχειρες και για δολοφονίες <br />
νεκρούς μαστούς και χίμαιρες<br />
έρεβος, αγωνίες<br />
<br />
Ένα βαθύ κι εξαίσιο βράδυ<br />
στο σκοτάδι <br />
τα ‘πιαμε με τη Γώγου <br />
σ’ ένα καταγώγιο<br />
είδαμε τον Άσιμο <br />
στα ταβάνι στάσιμο <br />
<br />
Ένα βαθύ κι εξαίσιο βράδυ<br />
οι στίχοι μου τελειώνουν τη ζωή τους <br />
από τον Λόφο πέφτουνε <br />
και χάνονται μαζί τους<br />
<br />
Ένα βαθύ κι εξαίσιο βράδυ <br />
στο σκοτάδι <br />
<br />
<br />
*Ο στίχος «βαθύ κι εξαίσιο βράδυ» ανήκει στον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη και περιέχεται στο ομότιτλο ποίημα του. <br />
<br />