Παιχνιδάς

Μια φορά κι έναν καιρό, είδα έναν πιερότο, <br />
που ‘χε ξύλινο κορμί κι έπαιζε φαγκότο.<br />
<br />
Τα άνθη της αμυγδαλιάς έκανε μπουκέτο <br />
και με μια πριγκίπισσα χόρευε μπαλέτο.<br />
<br />
Εκεί στο παιχνιδάδικο, τον είδα μία μέρα <br />
κι η μοναξιά με τρύπησε στο στήθος πέρα ως πέρα..<br />
<br />
Μια φορά κι έναν καιρό είδα ένα τρενάκι, <br />
που ‘χε μηχανοδηγό ένα αγγελάκι.<br />
<br />
“Έλα”, μου ψυθίρισε, πάμε ταξιδάκι <br />
πάνω σ΄ένα σύννεφο άσπρο σαν βαμβάκι.<br />
<br />
Εκεί στο παιχνιδάδικο, το είδα στη βιτρίνα, <br />
κι από μακριά ακούγονταν να ουρλιάζει μια σειρήνα.<br />
<br />
Μια φορά κι έναν καιρό είδα ένα κραγιόνι, <br />
που ζωγράφιζε φτερά σ’ ότι μας γειώνει.<br />
<br />
Είχε φτάσει άνοιξη, κι ένα χελιδόνι, <br />
τη φωλιά του έχτιζε στο παλιό μπαλκόνι.<br />
<br />
Εκεί στο παιχνιδάδικο, το είδα, στον Δαμίγο, <br />
κι ευχήθηκα η αγάπη μας, να ζούσε ακόμα λίγο..<br />
<br />
στίχοι: Χρήστος Καννελόπουλος<br />