Ο Κωστής και τα Εξάρχεια της παιδικής του ηλικίας*

7 Φεβρουαρίου, 2021

Story

Ο Κωστής είναι ενοικιαζόμενος υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Τα Εξάρχεια είναι η παιδική του ηλικία, έμενε δίπλα στο σπίτι του Λαπαθιώτη. Παίζανε ποδόσφαιρο και μπάσκετ στο τωρινό γήπεδο μπάσκετ στο Λόφο Στρέφη και θυμάται με αγάπη το κέντρο Νεότητας που μαζευόταν όλα τα παιδιά και τα στέκια των Εξαρχείων. 
Υπήρξε μια γειτονιά “όαση” που τώρα δεν του αρέσει , τότε επικρατούσε ελεύθερο πνεύμα. 
Μετά το “Πολυτεχνείο υπήρξε προσπάθεια περιχαράκωσης, περιθωριοποίησης και δαιμονοποίησης των Εξαρχείων». 
Μιλάει για σχέσεις των κατοίκων της γειτονιάς, τον παλμό, στέκια των Εξαρχείων που έχουν κλείσει, αγαπημένα κτίρια,, το σπίτι των Αέρηδων που “χάσκει πάνω ψηλά” και τη χαρακτηριστική μυρωδιά όταν άνθιζαν οι νεραντζιές. 
Θυμάται με συγκίνηση τις μεγάλες καταλήψεις ως μαθητής, τη δολοφονία Καλτεζά και Τεμπονέρα, και τις πυρκαγιές των μεγάλων εμπορικών. 
Ένιωθε τη “μυρωδιά αυτών των ιστορικών γεγονότων, που ακόμη κι αν δεν ήταν παρών ήταν σαν να έμπαιναν από το παράθυρο”. 
Τον σημάδεψε η δολοφονία του Άσιμου, που τον είδε κρεμασμένο”, να αιωρείται σαν εκκρεμές, ή να κυκλοφορεί ημίτρελος με το καλάμι στους δρόμους”. 
Γράφει ποίηση και σε μεγάλο βαθμό τον έχουν επηρεάσει ο Άσιμος, η Γώγου, ο Λαπαθιώτης αλλά και άλλοι. 
Δυσκολεύεται να εμπλακεί σε κοινωνικές-πολιτικές δράσεις και ψάχνει το κίνητρο για να επιστρέψει στα Εξάρχεια με ένα πιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Επιθυμεί “λίγη ελευθερία , λίγη δημοκρατία, πολιτισμό” στα Εξάρχεια, όχι αστυνομοκρατία και αυτό θα τον έκανε να επιστρέψει στη γειτονιά, χάρη στην οποία ανέπτυξε την ευαισθησία του σε πολιτικά-κοινωνικά ζητήματα.. 
Είναι μια γειτονιά που πάντα σηματοδοτεί τις αλλαγές σε καλλιτεχνικά-κοινωνικά-πολιτικά ρεύματα, πέρα και έξω από την Αθήνα. 
Μιλάει και για τη μουσική και τις επιρροές των Εξαρχείων που ήταν ροκ. Έχει γράψει ποίηση για τον Λαπαθιώτη, που αργότερα κατάλαβε το μέγεθος του ως ποιητή, καθώς ενώ μεγάλωσε δίπλα στο σπίτι του -σαν να τους συνέδεε κάτι που αργότερα βγήκε στην επιφάνεια. 
Μιλάει για την οικογένεια του, τους ανθρώπους που σύχναζαν στα Εξάρχεια, αλλά και την άνθιση των μαγαζιών με τους υπολογιστές στη Στουρνάρη, όπου “όλοι έρχονταν ακόμη και να δουν τι είναι αυτά τα Εξάρχεια”. 
Όλοι οι παιδικοί του φίλοι μετακόμισαν από τα Εξάρχεια, μόνο ένας μένει εκεί κοντά, στο Κολωνάκι 
Επιστρέφει στα Εξάρχεια στην επέτειο του Πολυτεχνείου, ή για να φωτογραφίσει. Νιώθει θλίψη που έδιωξαν τους πρόσφυγες που είχαν βρει καταφύγιο στο παλιό του Λύκειο. 
Αγαπημένα του μέρη το 36ο δημοτικό σχολείο, ο χώρος του Άσιμου, το σπίτι του Ξαρχάκου, το Λόφο Στρέφη, τη μπλε πολυκατοικία, το σπίτι του Λαπαθιώτη, το κέντρο Νεότητας που υπάρχουν στη ζωή του με κάθε τρόπο. 
Νιώθει συγκινημένος που πρώτη φορά μιλάει για τα Εξάρχεια.

Παρακολουθήστε τη συνέντευξη εδώ:

Α’ Μέρος: https://www.youtube.com/watch?v=yhIqb-nta2Q

Β’ Μέρος: https://www.youtube.com/watch?v=YsPHWILuofk

*H συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της δράσης SaBarBar. H δράση αποτελεί μέρος του co-Athens που υλοποιείται από το ευρωπαϊκό πιλοτικό πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων Curing the Limbo. Το πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από το ΕΤΠΑ στο πλαίσιο του προγράμματος UIA.