Νεφέλη, Φοιτήτρια Οικονομικών*

14 Φεβρουαρίου, 2021

Story

Η Νεφέλη είναι 23 χρονών και σπουδάζει στην ΑΣΣΟΕ. Από 9 χρονών μένει μόνη της, με την αδερφή της. 
Μας μιλά για την πρώτη επαφή με τα Εξάρχεια λόγω φροντιστηρίου και από πότε μένει εκεί, όπως και τις πρότερες επαγγελματικές απασχολήσεις και την τωρινή (οικογενειακή επιχείρηση με χαρτικά): «Είμαι μια ταπεινή οδηγός και κάνω και λογιστήριο που σπουδάζω». 
Μένει στα Εξάρχεια από το Καλοκαίρι του 2016. Κυκλοφορεί παντού στα Εξάρχεια, αν και λίγο περισσότερο στην πλατεία λόγω κατοικίας. Αναφέρεται στην 6μηνη διαμονή της στην Νεάπολη Εξαρχείων και στις διαφορές με το κέντρο της γειτονιάς: Ας πούμε, στη Νεάπολη βλέπεις BMW. Στα Εξάρχεια βλέπεις μέχρι Peugeot 206 (Αν και τώρα βλέπεις και BMW). 
Της έχουν κινήσει το ενδιαφέρον δημόσια κτίρια (το κτίριο Τοσίτσα & Νοταρά, νεοκλασικά, κτίριο της Ζαΐμη), ενώ όταν κατέβαινε Εξάρχεια παλιά με το λεωφορείο, διάλεγε συγκεκριμένη γραμμή μόνο και μόνο για να βλέπει τα νεοκλασικά. 
Της αρέσουν πολύ και τα γκράφιτι της περιοχής, ενώ το αγαπημένο της είναι ένα που γράφει «έρωτας η τίποτα». Είναι άνθρωπος του έρωτα. 
Της αρέσουν πολύ τα σκαλάκια του Αστέρα και ο λόφος του Στρέφη. Της αρέσει πολύ να περπατά στον πεζόδρομο της Τοσίτσα και τα λουλούδια στη Μαυρομιχάλη. Θα ήθελε να έχει χρόνο να περπατά στα Εξάρχεια, θέλει να χαρεί τη γειτονιά. 
Περιγράφει την σχέση με την αδερφή της και με τον ιδιοκτήτη του σπιτιού («είναι ο καλύτερος, χρωστάω 2 μήνες και δεν με έχει ενοχλήσει»), αλλά και με τους γείτονες. Αναφέρει το παράδειγμα του πάρτυ, το θέμα με την φασαρία, αλλά και τα θετικά – όπως ας πούμε τον κύριο που της άνοιξε το σκουπιδοντενεκέ όσο ήταν φορτωμένη και πέταξε από τη χαρά της. Μερικές φορές δεν της θυμίζει γειτονιά, υπάρχει έλλειψη πλατειών & πρασίνου. Μας μιλά κι άλλο για τις σχέσεις μεταξύ ατόμων, τα άτομα που χαιρετάει και όμορφες στιγμές αλληλοβοήθειας. 
Θυμάται σημαντικές στιγμές: στο καφέ που άκουγαν τι είχε να τους πει, η βόλτα με την αδερφή της, το πρώτο ραντεβού στα σκαλάκια του Αστέρα και στο λόφο του Στρέφη, επεισόδια στην γειτονιά 6η Δεκέμβρη ή 17 Νοέμβρη, ο ξυλοδαρμός ενός ανθρώπου που δεν μπορεί να ξεχάσει. 
Κινείται στην περιοχή με κριτήριο την αποφυγή τη αστυνομίας, δε θέλει να τους βλέπει γιατί νομίζει ότι είναι στην κατοχή. 
Όταν εκκένωσαν την κατάληψη στην Σπύρου Τρικούπη, κάπως ανέβηκε κόσμος και έριξε πυροτεχνήματα από την ταράτσα! «Τους ενοχλεί πώς κάποιος πάει και δίνει ζωή στα ντουβάρια, αυτό είναι οι καταλήψεις». 
Σε πορεία κατά την επίσκεψη Ομπάμα το ’16, έπεσε πάνω της βομβίδα κρότου λάμψης και την τραυμάτισε. Λιποθύμησε, προσπάθησαν να πάνε στο νοσοκομείο – όπου περιγράφει τι συνέβη στο πρώτο και στο δεύτερο νοσοκομείο. 
Μιλά έπειτα για την επόμενη μέρα στην εκδήλωση για το Πολυτεχνείο, και τα συναισθήματά της τα επόμενα χρόνια μετά από τον τραυματισμό της. Φέτος νοιώθει καλύτερα, πήγε στο Εφετείο της Χρυσής Αυγής, έχει αρχίσει να το ξεπερνάει. Ξέρει ότι μπορεί να χτυπήσεις όταν κατεβαίνεις σε πορεία και μετά τον τραυματισμό της δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει μόνη της. 
Την εμπνέει ο Ασιμος από τα Εξάρχεια και το «δεν παν να μας χτυπάν». Όποτε νιώθει λίγο φόβο μετά τον τραυματισμό της, ο Άσιμος είναι η γιατρειά. 
Ήταν οργανωμένη στο Συριζα μέχρι το 2015 και όταν χτύπησε, ήταν επί Σύριζα και ήταν στην κυβέρνηση άτομα που γνώριζε: της είπαν «κάτι θα ‘κανες για να τη φας». Έχασε τον μπούσουλα με την οργάνωση, αλλά συνεχίζει να έχει πολιτική άποψη. 
Δεν έκρυψε τον τραυματισμό της, θεωρεί ότι ο κόσμος πρέπει να ξέρει. Μιλά για τις φοιτητικές εκλογές της ΑΣΣΟΕ στο Ζάππειο και την στιχομυθία της με μία αστυνομικό και ότι δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι κακό για να τραυματιστείς. 
Απέκτησε πρόσφατα τηλεόραση και λέει πως παραπληροφορούν σχετικά με την γειτονιά των Εξαρχείων, δείχνουν πλάνα αρχείου για τωρινά: Τα Εξάρχεια είναι όπως κάθε άλλη γειτονιά, απλά έχουν περισσότερο κόσμο από άλλες χώρες. Η γειτονιά αυτή τα έχει όλα, εκτός από πράσινο, θα ήθελε μόνο να μην έχει αστυνομία. Πιστεύει ότι δεν χρειάζεται να μιλάς την ίδια γλώσσα για να συνεννοηθείς, αυτό που μετράει είναι οι σχέσεις που δημιουργούνται. Τα Εξάρχεια είναι μία ιδιόμορφη γειτονιά, υπάρχουν άνθρωποι να σε βοηθήσουν αν χρειαστείς κάτι, έχεις γείτονες που είναι από παντού. 
 
*H συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της δράσης SaBarBar. H δράση αποτελεί μέρος του co-Athens που υλοποιείται από το ευρωπαϊκό πιλοτικό πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων Curing the Limbo. Το πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από το ΕΤΠΑ στο πλαίσιο του προγράμματος UIA.