Μαρία, Καθηγήτρια Σχολείου και παντός είδους ταξιδιώτισσα*
Η Μαρία συστήνεται και αναφέρεται συνοπτικά σε τόπους όπου έχει μείνει: Κρήτη, Βοιωτία, Ψαρά, Ικαρία, Σαντορίνη, Τα Ψαρά. Έζησε σε αυτά τα μέρη επειδή είναι καθηγήτρια οικονομικών σε λύκειο. Εδώ και έξι χρόνια δουλεύει στο Εσπερινό Λύκειο Εξαρχείων από επιλογή. Στα νησιά της άρεσε ναι μεν η φύση (οι ολόμαυρες ράχες (Ψαρά και Καλντέρα)), αλλά η Μαρία δίνει προτεραιότητα στις σχέσεις. Μας μιλάει και για τα μανιτάρια ελικοπτερίτες.<br />
Πέρασε όλα τα σχολικά της χρόνια στα Άσπρα Σπίτια, την πόλη εργατών στη Βοιωτία. Την εντυπωσιάζουν ακόμα πολλά στοιχεία της ζωής εκεί και κυρίως το ότι ζούσαν άνθρωποι από όλη την Ελλάδα αλλά και Γάλλοι. Είναι ένα μοναδικό στοιχείο της ελληνικής επαρχίας. Περιγράφει τη μετάβαση στην Αθήνα λόγω σπουδών και τα all tomorrow’s parties στα Αναφιώτικα .Τότε αρχίζει να επισκέπτεται συστηματικά τα Εξάρχεια. Στη γειτονιά, συχνάζει σε στέκια στο κέντρο, καφέ και βιβλιοθήκες. Μας μιλάει για τις πλατείες στην πόλη πριν και μετά την καραντίνα, για την πολυκατοικία, το διαμέρισμα και η μπανανιά του μπαλκονιού για την καθημερινή ζωή στην καραντίνα. <br />
Της αρέσει πολύ να περπατάει. Μια φίλη της έκανε βόλτα στην Ομόνοια και ένιωθε σα να είναι στην Ισπανία. Μας μιλάει για τα νοητά ταξίδια που κάνει περπατώντας στη γειτονιά ή αλλού, για τη βαρκάδα με το αυτοκίνητο και το γυράδικο της Βαρκελώνης.<br />
Έχει σχέσεις με την Πρωτοβουλία Κατοίκων Εξαρχείων, όπου τα Σάββατα κάνουν ωραίο καφενείο. Κάνει βόλτες με το ποδήλατο. <br />
Της λείπουν και τα μπαρ αλλά και πιο γενικά η κοινωνικότητα. Κι όποιου δεν του λείπει κάποιο πρόβλημα έχει, λέει. Και οι μαθητές της έχουν λείψει και το ζωντανό μάθημα. Η Μαρία είναι κατηγορηματική στο ότι δεν αναπολεί το παρελθόν. Επιθυμεί για το τώρα και το μέλλον. Αλλά είναι και προσγειωμένη. Για την ώρα ούζα, θαλασσινά και παρέα της είναι μεγάλη επιθυμία. <br />
Στα Εξάρχεια δεν συμβαίνει κάτι που δεν περιμένεις, κάτι που δεν έχεις φανταστεί. Επειδή ακριβώς είναι στο ΚΕΝΤΡΟ! Είναι μια πόλη μέσα στην πόλη τα Εξάρχεια. Υπάρχει η αίσθηση της κοινότητας σε όσους ζουν και εργάζονται στην περιοχή. Χαιρετιέται με κόσμο. Οι φίλοι της στα Εξάρχεια είναι πολλοί, είναι οι περισσότεροι φίλοι της στην Αθήνα και βασικά μένουν εδώ από επιλογή.<br />
«Παράτα τα σχολεία και τα αμφιθέατρα» ένα τραγούδι που θυμάται όταν περνάει έξω από το μαγαζί του Άσιμου στην Καλλιδρομίου. «Έχει πολλή πλάκα ότι όπου και να πεις Εξάρχεια, το ξέρουν όλοι! Δηλαδή άμα πας στην Αλεξανδρούπολη και σου λένε μου μένεις; Στα Εξάρχεια. ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ;» Η μαμά της όταν γυρνάει στην Κρήτη λέει στις φίλες της: «Μην ακούτε τα κανάλια! Δεν είναι έτσι. Εγώ ξέρω!». Συζητάμε για το Airbnb στη γειτονιά και πώς μετά την πανδημία έχουν κιτρινίσει οι τοίχοι από τα ενοικιαστήρια.<br />
Αν μπορούσε θα άλλαζε πράγματα στα Εξάρχεια: Κυρίως προς την καθαριότητα, αλλά και πέρα από αυτό υπάρχουν ελλείψεις που αποκλείουν τους μη νέους βλ. παιδικές χαρές. Αλλά και τα πάρτι στον Στρέφη δείχνουν ότι τα Εξάρχεια είναι μια περιοχή για νέους.<br />
Επιστρέφουμε σε βασικά θέματα που διαμόρφωσαν τη σχέση της Μαρίας με τα Εξάρχεια και το πώς γνώρισε και κατάλαβε τον εαυτό της μέσα στον χρόνο. «Εξαρχειοποίηση» κατά το ιδρυματοποίηση: Μια φράση που την ενοχλεί πολύ και συνήθως τη λένε αυτοί που θέλουν να «σοβαρέψουν». Για τη Μαρία Εξάρχεια σημαίνει πρώτα από όλα οικειότητα.<br />
<br />
Παρακολουθήστε τη συνέντευξη εδώ:<br />
<br />
Α’ Μέρος: https://youtu.be/Mhelmf-DKEg <br />
Β’ Μέρος: https://youtu.be/ospSamplf6I <br />
<br />
<br />
*H συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της δράσης SaBarBar. H δράση αποτελεί μέρος του co-Athens που υλοποιείται από το ευρωπαϊκό πιλοτικό πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων Curing the Limbo. Το πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από το ΕΤΠΑ στο πλαίσιο του προγράμματος UIA.<br />