Θοδωρής, εικαστικός καλλιτέχνης και κινηματογραφιστής*

Ο Θοδωρής μιλά για την οικογένειά του και την εκπαίδευση του. Κατάγεται από την Θεσσαλονίκη, έχει σπουδάσει τέχνη στο Λονδίνο και πλέον μένει στην περιοχή Μουσείο. Μιλάει για την «λάντζα» που έκανε, ώστε τώρα να βιοπορίζεται ως εικαστικός καλλιτέχνης, σκηνοθέτης και παραγωγός ταινιών στην Ελλάδα. <br />
Διηγείται μια ιστορία, όπου ένιωσε ότι τα Εξάρχεια είναι σαν ένα πλατό στο Hollywood, καθώς συγκοινωνούν πολλά δημιουργικά στοιχεία στην περιοχή και ό,τι χρειάζεσαι το βρίσκεις σε πολύ κοντινή απόσταση. <br />
Τα Εξάρχεια είναι μια δημιουργική γειτονιά. <br />
Το μόνο σημείο στη γειτονιά που δεν του αρέσει είναι το αστυνομικό τμήμα στην Καλλιδρομίου. <br />
Τονίζει την σημασία του Πολυτεχνείου σε πολιτικό, γνωσιακό και αισθητικό επίπεδο, ενώ, λόγω συγκυρίας, νοσταλγεί τα σπίτια φίλων στην περιοχή και «ένα ψαράκι στον Τσέλιγκα». Θεωρεί σημαντικούς τους ανθρώπους που εργάζονται στα μαγαζιά που επισκέπτεται και τους χαρακτηρίζει ως το «δίκτυο της καθημερινότητάς του». <br />
Στη γειτονιά νιώθει μια σχέση κοινότητας, καθώς είναι πιο ξεδιπλωμένοι, μεταξύ τους ως φίλοι και γνωστοί. <br />
Ο Θοδωρής θίγει το ζήτημα της «ανοιχτότητας» της γειτονιάς προς τις τριγύρω γειτονιές: Θα ήθελε «ως γειτονιά να κοιτάξει, να αγκαλιάσει και λίγο το κομμάτι κάτω από την Πατησίων», ενώ θα μπορούσε να είναι και λίγο «πιο καυστική και προς την άλλη γειτονιά, το Κολωνάκι, που περνάει βέβαια κι αυτό μια κρίση ταυτότητας». <br />
Συζητά για τις εθελοντικές του δράσεις στο προσφυγικό, που βγαίνουν από τα όρια της γειτονιάς. <br />
Μιλάμε για τον ελεύθερο χρόνο, όπου ο Θοδωρής διερωτάται πάνω στην έννοια του ελεύθερου χρόνου. <br />
Μιλώντας για την αλληλεγγύη, σχολιάζει τα Εξάρχεια ως παντός καιρού και παγκοσμίως σύμβολο κινήσεων αλληλεγγύης, ενώ αναφέρει μια χαρακτηριστική προσωπική ιστορία: Η θεία του έμενε στην περιοχή. Όταν κοντά στο σπίτι της τριγυρνούσε καθημερινά ένας πρώην τοξικομανής, τη ρώτησε αν νιώθει ενόχληση. Κι εκείνη («μια απλή γυναίκα»), απάντησε «Όχι ρε συ, αυτός είναι ο τάδε, έτσι είναι». <br />
Μιλά για την δική του σχέση με την δολοφονία του Ζακ και νιώθει πως η γειτονιά, όντας κέντρο της πόλης, συμμετέχει συνεχώς στην διαμόρφωση της ιστορίας. <br />
Ο Λεωνίδας Χρηστάκης αποτελεί πρόσωπο έμπνευσης, θαυμασμού και ένα σημαντικό λόγο που ο Θοδωρής επέλεξε να μείνει στα Εξάρχεια. Για το Θοδωρή είναι «ένα σύμβολο μιας πολύ προσωπικής και αυθεντικής διεκδίκησης στο να υπάρχει πάντα κάτι ποιητικό, , να εμπνέει συλλογικά πρότυπα, να διεγείρει συναισθήματα και να εμπνέει κόσμο να κινητοποιηθεί». <br />
Δυστυχώς, ο Λεωνίδας Χρηστάκης πέθανε την πρώτη εβδομάδα που ο Θοδωρής έφτασε στα Εξάρχεια και έτσι δεν μπόρεσε ούτε να συνεργαστεί, ούτε «να μοιραστεί τα Εξάρχεια μαζί του».<br />
Στην ερώτηση αν έχει ζήσει κάποιο γεγονός στα Εξάρχεια που τον έχει βοηθήσει να μάθει τον εαυτό του, ο Θοδωρής απαντά με μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση που χαρακτηρίζει <br />
<br />

Άκου την ιστορία εδώ >><br />
https://soundcloud.com/user-404580864/marant_thopro<br />

<br />
*H συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της δράσης SaBarBar. H δράση αποτελεί μέρος του co-Athens που υλοποιείται από το ευρωπαϊκό πιλοτικό πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων Curing the Limbo. Το πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από το ΕΤΠΑ στο πλαίσιο του προγράμματος UIA.<br />