Βαγγέλης ο Μητροπολιτάνος*

14 Φεβρουαρίου, 2021

Story

Ο Βαγγέλης μας μιλάει για την καταγωγή , τις σπουδές του , το επάγγελμα του, τους τόπους που έχει μείνει. Είναι «μητροπολιτάνος» και έτσι, «η ιδέα που είχε και μέχρι κάποια ηλικία για το πράσινο , για τα ζώα και όλα αυτά , ήταν πολύ περιορισμένη». 
Μας μιλάει για το πώς αποφάσισε να μείνει στα Εξάρχεια, πως τα βλέπει και τι τον γοητεύει σε αυτά. Γι’ αυτόν «tα Εξάρχεια είναι το μέρος που ζει κάποιος που δεν θα ήθελε να μένει στην Ελλάδα… έχει τους δικούς του κανόνες…». Μας περιγράφει τα σημεία ενδιαφέροντος και τις βόλτες που κάνει σε αυτά, τι απολαμβάνει περισσότερο σε σχέση με άλλες περιοχές. Μας μιλάει για την αρχιτεκτονική της πόλης και την σημασία της στο τώρα και στο παρελθόν, το δημόσιο χώρο και τα δημόσια κτήρια. 
Αφηγείται τους λόγους που μετακινείται με ποδήλατο, ενώ μας μιλάει για τα προβλήματα των Εξαρχείων και τους τρόπους συμπεριφοράς των ανθρώπων τους, τα κοινά χαρακτηριστικά τους –που είναι ότι υπάρχει μια μεγαλύτερη ένταση σε όλα αυτά που γίνονται εδώ- και τις απρόβλεπτες σχέσεις που δημιουργούνται. Θα ήθελε να πάει παντού, να μπει σε κάθε σπίτι που είναι στα Εξάρχεια, να μιλήσει με κάθε άνθρωπο, να καθίσει στο σαλόνι του. 
Θυμάται ένα αυτοσχέδιο πάρτυ που είχε διοργανώσει απλός κόσμος σε μια πλατεία στην περιοχή και κράτησε μέχρι το πρωί. 
Αναφέρεται στις στιγμές αλληλεγγύης στα Εξάρχεια και την συσπείρωση του κόσμου για την βοήθεια των μεταναστών που βρέθηκαν εκεί το 2016 . Ο ίδιος είχε εμπλακεί – και όταν οι πρόσφυγες που βρίσκονταν στην περιοχή μετακινήθηκαν στον Ελαιώνα, ένιωσε σαν να χάνει πολύ δικούς του ανθρώπους. 
Συνεχίζει αναλύοντας το πως διοχετεύει τον ελεύθερο του χρόνο – το χρόνο που θα κάνει κάτι που εκείνον θα τον μαλακώσει μέσα του, αυτό που θα νιώσει ότι μετά θα χασμουρηθεί- και τα σημεία συνάντησης που τον ενδιαφέρουν. 
Ο Βαγγέλης είναι vegan οπότε δυσκολεύεται να πάει σε εστιατόρια, από την άλλη όμως μας κάνε μια γαστρονομική περιήγηση στα Εξάρχεια. Αναφέρεται στο τουριστικό ενδιαφέρον που έχουν τα Εξάρχεια και τον τύπο ανθρώπων που τα επιλέγουν, μιας και κάθε μέρος «έχει το κοινό του». 
Σαν ιστορικό γεγονός που τον σημάδεψε θεωρεί την υπόθεση Γρηγορόπουλου και διηγείται πως βίωσε το γεγονός. Θεωρεί ιστορική όλη εκείνη την περίοδο. 
Εμπνέεται από τους ανθρώπους που έχουν υπομονή, όπως την κα Ευαγγελία με το βιβλιοδετείο κοντά στο σπίτι του. Συζητάμε για τα πράγματα που γράφονται για τα Εξάρχεια: «Όλα ισχύουν από την πλευρά που το βλέπει ο καθένας». Είναι θετικός για ό,τι ακούει και για το τι γράφεται – η πλειοψηφία λέει θετικά πράγματα για την περιοχή. 
Από τα Εξάρχεια λείπει ησυχία και καλύτερες υποδομές. Αν ήταν δήμαρχος θα φρόντιζε την καθαριότητα και θα επιδιόρθωνε όσα ήδη υπάρχουν, γιατί η περιοχή έχει τα πάντα. Και θα έφτιαχνε τα πεζοδρόμια «για να μη γλιστράνε τα παππούδια». 
Συζητήσαμε για τις εναλλακτικές δομές των Εξαρχείων, από αυτοσχέδια παζάρια , ανταλλακτικές υπηρεσίες μέχρι για τις καταλήψεις και τα στέκια των Εξαρχείων. 
Στο τέλος της κουβέντας μας κάνει μια αναδρομή το πως γνώρισε το εαυτό του μέσα από την περιοχή: «(με) μια βόλτα απλή και μπορεί να γυρίσω σπίτι μου πλουσιότερος». Κλείνει με πολύ ωραίες φράσεις όπως: 
«Το πιο απλό πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να κάνει μια βόλτα αλλά να την κάνει με τη μισή ταχύτητα , να δεις πόσα πράγματα θα δεις σε ένα δρόμο που δεν θα τα έβλεπες αλλιώς και να το κάνεις μια ήσυχη μέρα». 
«Η πόλη μας φτιάχνει, γινόμαστε αυτό που μας κάνει η πόλη: Εάν μένεις σε ένα μέρος που είναι άσχημο , γίνεσαι άσχημος. Εάν μένεις σε ένα μέρος που είναι όμορφο, γίνεσαι όμορφος». 
«Τα Εξάρχεια σου δίνουν ελευθερία . Εάν νιώθεις ότι δεν χωράς πουθενά, στα Εξάρχεια χωράς» 
 
Άκου την ιστορία εδώ >> 
https://soundcloud.com/user-404580864/part-1-fankat_vaghir 
https://soundcloud.com/user-404580864/part-2-fankat_vaghir 
 
*H συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της δράσης SaBarBar. H δράση αποτελεί μέρος του co-Athens που υλοποιείται από το ευρωπαϊκό πιλοτικό πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων Curing the Limbo. Το πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από το ΕΤΠΑ στο πλαίσιο του προγράμματος UIA.